Aftellen

Nog een paar dagen en dan is het eindelijk zover. Dan gaat het echt beginnen! =D
10 Februari vlieg ik om 7.40 (ja, zo vroeg!) van Amsterdam naar New York, met een stop in Londen.

Na lang nadenken (ga ik naar Engeland of Amerika?) heb ik besloten om naar Amerika te gaan. In september heb ik mij aangemeld en dan kun je beginnen met regelen. Heel veel regelen!

Online je profiel invullen, je ervaring met kinderen en het aantal uren dat je met kinderen gewerkt hebt, referenties over je werk met kinderen, medische verklaring, een tbc test, een host family letter, foto’s uitzoeken, VOG aanvragen, nieuw paspoort en een filmpje maken over jezelf... Daar ben je wel even druk mee.

Alles klaar, geregeld en ingevuld.. Had ik 31 oktober van 11:00 tot 13:00 een afspraak bij Activity International in Enschede. Je dossier samen doornemen, interview en een psychologische test. Na een paar aanpassingen kreeg ik 4 december het verlossende mailtje:
You have been accepted onto the Au Pair Extraordinaire program!!

Na contact te hebben gehad met verschillende families heb ik een hele leuke host family gevonden in Oregon, in de plaats Oregon City op precies te zijn. Ongeveer 45 minuten van Portland. Hier ga ik zorgen voor hun 2 kinderen, een meisje van 3 en een jongetje van 16 maanden.

Dan heb je een match, zoals ze dat noemen en mag je weer vrolijk verder gaan met regelen en een to do list maken!

Verzekeringen regelen, uitschrijven bij de gemeente, internationaal rijbewijs ophalen, pasfoto laten maken volgens Amerikaanse regels, telefoon abonnement opzeggen, bankzaken , visum formulieren online invullen (wat een vragen, of ik van plan ben om een terroristische aanslag te plegen.. euh nee!), afspraak maken op het consulaat.. En dan ben ik vast nog van alles vergeten.

27 januari had ik een afspraak op het Amerikaanse consulaat in Amsterdam. Ik was een beetje zenuwachting, want volgens de verhalen zijn ze daar niet al te vriendelijk en vrolijk. De avond van te voren alles in een grote enveloppe gedaan wat ik nodig had. Check, check dubbel check.. ik had alles!

Ik had gehoord dat je behalve je papieren die je nodig hebt, niks mee mag nemen naar binnen. Dus netjes al mijn spullen achter gelaten bij mijn moeder die bij een eettentje op het museumplein op mij wachtte.
Sta ik voor de ingang van het consulaat, komt er een vrouw van de security naar buiten. Moest mijn jas los doen, zakken leeghalen, ID laten zien, daar kwam ze met haar detectie apparaatje.. Voor en achterkant, stond ik buiten met mijn armen gespreid.. Allemaal goed, mocht ik naar binnen.. Staat daar nog 5 man security!!..

Kon ik weer mijn paspoort afgeven voor controle, zegt hij:
‘’ Aah you’re from Zwolle?! ‘’(hij sprak het uit als Swollie)
Yes, I was born there. ‘’ So where do you live now?’’
I live in Wezep. Hij keek me aan en zei ‘’ Never heard of that!’’

Na een kort babbeltje mocht ik door lopen, eerst weer een security poortje door. Ik kon gaan zitten en wachten tot mijn nummer werd omgeroepen. Het was gelukkig niet zo druk, dus ik was snel aan de beurt. Er zat een vriendelijke vrouw in het loket, dus dat viel alweer mee! Spullen afgegeven, visum kosten betaald en ik kon weer gaan zetten tot het volgende loket mijn nummer opriep.
‘’ Number 7 to window 3’’

Dat is mooi snel dacht ik nog. Daar kwam het diepte interview..
Een paar simpele vragen later zei hij:
‘’ Everything looks fine. We will print your visa in your passport and send it back within 3-4 days. Have a nice day!’’

Voor mijn gevoel stond ik met een kwartier weer buiten, had ik mijn dus nergens zo druk over gemaakt. Vrijdag was mijn visum al binnen. Nu is bijna alles geregeld, dus bijna klaar voor vertrek!

Ik ga proberen om regelmatig om verhalen en belevenissen over mijn nieuwe leventje daar met jullie te delen.

I'll keep you posted!