First days
Door: Marloes Harmsen
Blijf op de hoogte en volg Marloes
19 Februari 2014 | Verenigde Staten, Oregon City
Vrijdag 14 februari; Na 1,5 dag ‘’vast’’ te zitten door de sneeuwstorm, mocht ik ook eindelijk naar mijn host family! Om 14:00uur werden ik en mijn Franse roommate opgehaald uit het hotel en naar JFK Airport gebracht. Nou vond ik 14:00 uur wat overdreven, aangezien onze vlucht pas om 20.40 ging, maar volgens de organisatie Au Pair in America was dat nodig vanwege de drukte op de weg en de sneeuw…
… Het was niet echt druk op de weg en de wegen waren schoon.. dus driekwartier later stonden we al op JFK. Ik dacht, dat word nog leuk, wat zullen we al die uren hier eens gaan doen.. Maar het werd nog leuker.. Ik had een boete van $50, omdat mijn koffer wel 1,5 kilo te zwaar was.. En natuurlijk werd het nog leuker..
Mijn Roommie Ophelie haar ticket was niet goed omgeboekt (van donderdag naar vrijdag) dus er was geen stoel voor haar beschikbaar. Dat was vervelend voor haar, want nu moest zij alleen terug naar het hotel..
Maar egoïstisch als ik kan zijn, vond ik het ook vervelend voor mezelf! ;) Want nu vloog ik alleen, voor het eerst in mijn leven!
Daar stond ik dan alleen, in de mega lange rij voor security, het scheelde dat ik van alle elektronica alleen maar mijn laptop eruit hoefde te halen, maar opnieuw schoenen uit, jas, sjaal, vloeistoffen.. pff..
Dan moet je een cabine in lopen, armen gebogen de lucht in en dan krijg je een soort scan van 5 seconden, dat was prima dus ik mocht verder.. word ik daarna ook nog gefouilleerd!
Security door en dan.. dan mag ik mezelf nog zo’n 5 uur alleen vermaken. En wat doe je dan? Juist, je koopt een Amerikaanse blueberry muffin en wat te drinken en je gaat ergens zitten. Gelukkig had ik via de WhatsApp gezelschap van Lianne en Anneloes. Heb er nog wat rond gelopen, ben wat winkeltjes binnen gegaan, maar van de taxi chauffeur mocht ik niks kopen op het vliegveld, want dat was te duur. ;)
Na wat te hebben rondgeslenterd met mijn 2 zware tassen ben ik maar vast bij de gate gaan zitten met een broodje kip (van $10!!) en met nog zo’n 2 uur te gaan..
Toen was het eindelijk 20.40 uur en konden we gaan! Het was echt een rot vlucht!! Zoveel turbulentie, moest bijna de hele vlucht de gordel om hebben. Op het gegeven moment vond ik het zelfs een beetje eng, ik zat namelijk achter de vleugel en die ging nogal op en neer.. Maar ik denk dat ik de enige was, want om mij heen sliep bijna iedereen..
De vlucht duurde ook een half uur langer dan gepland, waarschijnlijk door het weer.
Ik was echt blij toen we geland waren. ‘’ Kissed the ground beneath my feet!’’
Marc (hostdad) haalde mij op van het vliegveld, koffer gepakt en we konden gaan. Het was inmiddels 0.45, dus ik was nogal moe. Nog driekwartier rijden en ik was ‘’thuis’’. We kwamen aanrijden, ik zag het huis en ik dacht ‘’WOW’’. Volgens de taxi chauffeur hadden mensen in Oregon grote huizen en grote auto’s. Nou het klopt beide! ;)
Voordat je de straat binnen rijd, sta je voor een hek, daar heb je een code voor nodig. In de straat staan maar iets van 7 (grote) huizen. Een beetje een privé straat dus.
Eenmaal binnen Holly (hostmom) ontmoet en een kort babbeltje gemaakt. Ik wilde wel graag slapen (en hun denk ik ook) dus ze hebben mij mijn deel van het huis laten zien en toen kon ik eindelijk slapen!
Ja, je leest het goed, mijn deel van het huis. Mijn deel is beneden en dat klinkt net of ik in een kelder woon, maar dat is absoluut niet zo. Als ik de buitendeur op mijn slaapkamer open, sta ik in de tuin.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd, ik hoefde geen wekker te zetten, heb ik alles nog eens goed bekeken. Slaapkamer, badkamer (met bad!) , een giga inloopkast en in de hal heb ik zelfs een aanrecht met koelkast en magnetron. Oftewel, het is net een appartement.
Rond 9.30 ging ik naar boven, best spannend natuurlijk, want ik ging de kids ontmoeten. Dat ging prima en mijn cadeautjes vielen goed in de smaak. En toen ontbijt. And guess what .. Pancakes! Dat ging er wel in en mijn pancake was in de vorm van de letter M, want dat wilde V (hostkid) graag, how sweet! Verder een relaxt weekend gehad, zaterdag naar de markt geweest en zondag naar Costco. Dat is echt een enorm, super grote winkel, met eigenlijk alles!
Maandag was mijn eerste echte oppasdag. De kids waren snel aan mij gewend en het ging wel prima. Op het moment regent het veel hier in Oregon. Ik had ze net klaar om naar buiten te gaan, jassen en schoenen aan, kids in de wandelwagen, ik open de garagedeur.. en ja hoor.. Begint het keihard te regen! Nooo! Je bent met gemak 20 minuten bezig om de kinderen klaar te maken om naar buiten te gaan, zijn we 5 seconden buiten en kunnen we weer naar binnen. Dan maar weer binnen spelen, speelgoed zat hier!
Ze slapen allebei nog tussen de middag en ze sliepen beide wel 3 uur! Dus had ik even lekker pauze met een bak thee en even wat speelgoed opgeruimd. De dag was zo voorbij.
Ik werk elke maandag, dinsdag en donderdag van 8 tot 6. Op woensdag en vrijdag gaan de kinderen naar pre-school. Dan help ik ’s ochtends om ze klaar te maken voor school. Op woensdag heb ik daarna de ochtend vrij. De middag doe ik dan wat dingen in huis en dan heb ik het over dingen voor de kinderen, zoals bijvoorbeeld hun bedjes verschonen.
Elke vrijdag ben ik lekker vrij. Holly werkt op vrijdags altijd thuis, dus dan mag ik haar auto gebruiken als ik even weg wil. Maar ik heb hier nog niet gereden en ik ga hier sowieso verdwalen, dus voordat ik echt alleen de auto pak, duurt vast nog wel even.
In de weekenden verschilt mijn schema. Deze zaterdag ben ik vrij en heb ik ’s avonds mijn eerste meeting van mijn au pair cluster. We gaan naar een basketbal wedstrijd in Portland, van de Harlem Globetrotters. Ik heb er super veel zin in, kan ik eindelijk ander au pairs hier uit de buurt ontmoeten. Ik heb zelfs van 2 au pairs uit de buurt al een berichtje gekregen via Facebook, als welkom, erg leuk!
Zondag werk ik van 8 tot 16uur, dan gaan ze samen een dagje weg, want dat kwam er met 2 kids niet meer zo vaak van.
Zo zag mijn reis naar Portland en mijn eerste dagen hier uit en hebben jullie een beetje een idee van mijn schema.
Het is hier nu net 20.15 uur geweest en in Nederland dus net 5.15 uur, dat betekend dat het bij jullie 19 februari is, Happy Birthday Carlijn! xxx
… Het was niet echt druk op de weg en de wegen waren schoon.. dus driekwartier later stonden we al op JFK. Ik dacht, dat word nog leuk, wat zullen we al die uren hier eens gaan doen.. Maar het werd nog leuker.. Ik had een boete van $50, omdat mijn koffer wel 1,5 kilo te zwaar was.. En natuurlijk werd het nog leuker..
Mijn Roommie Ophelie haar ticket was niet goed omgeboekt (van donderdag naar vrijdag) dus er was geen stoel voor haar beschikbaar. Dat was vervelend voor haar, want nu moest zij alleen terug naar het hotel..
Maar egoïstisch als ik kan zijn, vond ik het ook vervelend voor mezelf! ;) Want nu vloog ik alleen, voor het eerst in mijn leven!
Daar stond ik dan alleen, in de mega lange rij voor security, het scheelde dat ik van alle elektronica alleen maar mijn laptop eruit hoefde te halen, maar opnieuw schoenen uit, jas, sjaal, vloeistoffen.. pff..
Dan moet je een cabine in lopen, armen gebogen de lucht in en dan krijg je een soort scan van 5 seconden, dat was prima dus ik mocht verder.. word ik daarna ook nog gefouilleerd!
Security door en dan.. dan mag ik mezelf nog zo’n 5 uur alleen vermaken. En wat doe je dan? Juist, je koopt een Amerikaanse blueberry muffin en wat te drinken en je gaat ergens zitten. Gelukkig had ik via de WhatsApp gezelschap van Lianne en Anneloes. Heb er nog wat rond gelopen, ben wat winkeltjes binnen gegaan, maar van de taxi chauffeur mocht ik niks kopen op het vliegveld, want dat was te duur. ;)
Na wat te hebben rondgeslenterd met mijn 2 zware tassen ben ik maar vast bij de gate gaan zitten met een broodje kip (van $10!!) en met nog zo’n 2 uur te gaan..
Toen was het eindelijk 20.40 uur en konden we gaan! Het was echt een rot vlucht!! Zoveel turbulentie, moest bijna de hele vlucht de gordel om hebben. Op het gegeven moment vond ik het zelfs een beetje eng, ik zat namelijk achter de vleugel en die ging nogal op en neer.. Maar ik denk dat ik de enige was, want om mij heen sliep bijna iedereen..
De vlucht duurde ook een half uur langer dan gepland, waarschijnlijk door het weer.
Ik was echt blij toen we geland waren. ‘’ Kissed the ground beneath my feet!’’
Marc (hostdad) haalde mij op van het vliegveld, koffer gepakt en we konden gaan. Het was inmiddels 0.45, dus ik was nogal moe. Nog driekwartier rijden en ik was ‘’thuis’’. We kwamen aanrijden, ik zag het huis en ik dacht ‘’WOW’’. Volgens de taxi chauffeur hadden mensen in Oregon grote huizen en grote auto’s. Nou het klopt beide! ;)
Voordat je de straat binnen rijd, sta je voor een hek, daar heb je een code voor nodig. In de straat staan maar iets van 7 (grote) huizen. Een beetje een privé straat dus.
Eenmaal binnen Holly (hostmom) ontmoet en een kort babbeltje gemaakt. Ik wilde wel graag slapen (en hun denk ik ook) dus ze hebben mij mijn deel van het huis laten zien en toen kon ik eindelijk slapen!
Ja, je leest het goed, mijn deel van het huis. Mijn deel is beneden en dat klinkt net of ik in een kelder woon, maar dat is absoluut niet zo. Als ik de buitendeur op mijn slaapkamer open, sta ik in de tuin.
Toen ik de volgende ochtend wakker werd, ik hoefde geen wekker te zetten, heb ik alles nog eens goed bekeken. Slaapkamer, badkamer (met bad!) , een giga inloopkast en in de hal heb ik zelfs een aanrecht met koelkast en magnetron. Oftewel, het is net een appartement.
Rond 9.30 ging ik naar boven, best spannend natuurlijk, want ik ging de kids ontmoeten. Dat ging prima en mijn cadeautjes vielen goed in de smaak. En toen ontbijt. And guess what .. Pancakes! Dat ging er wel in en mijn pancake was in de vorm van de letter M, want dat wilde V (hostkid) graag, how sweet! Verder een relaxt weekend gehad, zaterdag naar de markt geweest en zondag naar Costco. Dat is echt een enorm, super grote winkel, met eigenlijk alles!
Maandag was mijn eerste echte oppasdag. De kids waren snel aan mij gewend en het ging wel prima. Op het moment regent het veel hier in Oregon. Ik had ze net klaar om naar buiten te gaan, jassen en schoenen aan, kids in de wandelwagen, ik open de garagedeur.. en ja hoor.. Begint het keihard te regen! Nooo! Je bent met gemak 20 minuten bezig om de kinderen klaar te maken om naar buiten te gaan, zijn we 5 seconden buiten en kunnen we weer naar binnen. Dan maar weer binnen spelen, speelgoed zat hier!
Ze slapen allebei nog tussen de middag en ze sliepen beide wel 3 uur! Dus had ik even lekker pauze met een bak thee en even wat speelgoed opgeruimd. De dag was zo voorbij.
Ik werk elke maandag, dinsdag en donderdag van 8 tot 6. Op woensdag en vrijdag gaan de kinderen naar pre-school. Dan help ik ’s ochtends om ze klaar te maken voor school. Op woensdag heb ik daarna de ochtend vrij. De middag doe ik dan wat dingen in huis en dan heb ik het over dingen voor de kinderen, zoals bijvoorbeeld hun bedjes verschonen.
Elke vrijdag ben ik lekker vrij. Holly werkt op vrijdags altijd thuis, dus dan mag ik haar auto gebruiken als ik even weg wil. Maar ik heb hier nog niet gereden en ik ga hier sowieso verdwalen, dus voordat ik echt alleen de auto pak, duurt vast nog wel even.
In de weekenden verschilt mijn schema. Deze zaterdag ben ik vrij en heb ik ’s avonds mijn eerste meeting van mijn au pair cluster. We gaan naar een basketbal wedstrijd in Portland, van de Harlem Globetrotters. Ik heb er super veel zin in, kan ik eindelijk ander au pairs hier uit de buurt ontmoeten. Ik heb zelfs van 2 au pairs uit de buurt al een berichtje gekregen via Facebook, als welkom, erg leuk!
Zondag werk ik van 8 tot 16uur, dan gaan ze samen een dagje weg, want dat kwam er met 2 kids niet meer zo vaak van.
Zo zag mijn reis naar Portland en mijn eerste dagen hier uit en hebben jullie een beetje een idee van mijn schema.
Het is hier nu net 20.15 uur geweest en in Nederland dus net 5.15 uur, dat betekend dat het bij jullie 19 februari is, Happy Birthday Carlijn! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
